Het is donderdagmiddag 16:00 uur als we binnenlopen bij de Frietboutique op het Cornelis Schuytplein in Amsterdam Zuid. We hebben een afspraak met Sammy Berendsen. Ondanks dat ze (samen met Pebbles van Noorden) eigenaresse is van drie eigen horecazaken staat ze “gewoon” achter de kassa. “Leuk dat jullie er zijn! Willen jullie een frietje?”

Hoe ben je in de hore­ca terecht gekomen?
Voor mijn gevoel heb ik altijd al in de horeca gewerkt! Vanaf mijn vijftiende stond ik in de bediening van een pannenkoekenhuis. De Bosrand, heette het, en het was keihard werken. Volgens mij was dit één van de drukste plekken van Nederland. Toen ik twintig jaar was vertrok ik naar Ibiza. Ik wilde dolgraag werken bij de Blue Marlin, een bekende exclusieve beachclub op het eiland. Hier heb ik Pebbles leren kennen. Na een fantastische zomer zeiden we tegen elkaar: “We moeten iets voor ons zelf beginnen.”

In 2013 werd onze droom realiteit en openden we de IJsboutique. Een jaar later kwam daar de Frietboutique bij. Want ijsjes verkopen nu eenmaal minder goed in de winter. Vrienden verklaarden ons in eerste instantie echt helemaal voor gek. “Sammy gaat toch niet de hele dag boven de frituur hangen?” zeiden ze dan. Maar ik vind het te gek!

Sta je vaak zelf in de zaak?
Stiekem wil ik eigenlijk wel dagelijks in de zaak staan, maar dat kan gewoon niet. Wanneer ik hier (in Amsterdam Zuid, red.) een paar dagen niet bij Frietboutique ben geweest voel ik me altijd een beetje schuldig richting het team. Ik heb zoveel andere verplichtingen. Ik run de back-office, heb afspraken buiten de deur en wil eigenlijk in drie zaken tegelijkertijd zijn. Zodoende sta ik eigenlijk nog maar twee dagen op de vloer.

Wat maakt werken in de hore­ca zo leuk?
Ik vind het heerlijk om operationeel bezig te zijn. Lekker knallen met het team. De drukte en dan nog het contact met de gasten. Iedereen houdt van friet en ijs. Dan zie je weer zo’n kindje met grote ogen naar haar ijsje kijken. Dat is zo mooi. Wij maken met onze producten mensen echt gelukkig en iedereen kan het betalen. Zelfs zwervers komen bij ons wekelijks een frikandel halen.

De vrijdagmiddag vind ik het leukst. Dat is namelijk de bouwvakkerslunch. Tussen 12:00 en 13:30 komen een heleboel bouwvakkers allemaal hetzelfde halen. Laatst nam iemand zijn bestelling nog mee met een graafmachine. Da’s toch fantastisch?!

Hoe houd je een team bij elkaar?
Voor mij start het allemaal met het geven van vertrouwen. Ik heb hier in Amsterdam twee toppers staan waar ik 100% op kan bouwen. Michelle en Rosa kunnen hier eigenlijk alles, dus eigenlijk hoef ik er helemaal niet te zijn. Ik heb het vertrouwen dat mijn personeel de juiste beslissing maakt. Daarnaast vind ik het heerlijk om een aantal dagen in de week naast elkaar te knallen. Dat connect.

Ik vind het ook heel belangrijk om het echt gezellig te maken in de zaak en het team echt te zien als een vriendengroep. Al ga ik niet met ze mee op stap. Kijk, op de werkvloer zijn we allemaal gelijk. Ik sta ook gewoon de toiletten schoon te maken… Roger, wil jij trouwens even de aardappels snijden?

Waar ben je het meest trots op?
Laatst hoorde ik iemand zeggen: “Kom, we gaan naar het pleintje van Frietboutique!” Dan ben ik zó trots. Dan heb je toch wel wat neergezet met z’n allen. Tijdens ons vijfjarig bestaan kwamen er allemaal meisjes uit de buurt langs op ons feestje op het “frietplein”. Tien jaar oud. Met mascara en dan zo’n schattig tasje. Dan smelt m’n hart hoor.

Heb je nog een horecadroom?
Mijn droom is om nog een keer een pannenkoekenrestaurant te openen. Dat lijkt mij echt geweldig!